Pagmumuni-muni

Ang ating isipan ang isa sa pinakamalalakas na lugar ng labanan sa buhay ng isang Kristiyano. Dito nagsisimula ang takot, galit, inggit, pagdududa—at dito rin maaaring magsimula ang kapayapaan, pag-ibig, at pananampalataya.

Kaya’t hindi kataka-takang tinuruan tayo ni Pablo kung ano ang dapat nating isipin. Hindi lahat ng pumapasok sa ating isip ay dapat natin tanggapin. Kaya’t kailangan natin ng disiplina ng pag-iisip.

“Ituon ninyo ang inyong isip…”
Ibig sabihin, piliin natin kung ano ang pagbubulay-bulayan natin.
Ang mga iniisip natin ay may epekto sa ating damdamin, desisyon, at ugali. Kung punô ng kadiliman ang ating isipan, magiging madilim din ang ating pananaw sa buhay. Kaya hinimok tayo ni Pablo na ituon ang ating isipan sa mga bagay na:

• Totoo – hindi tsismis, hindi haka-haka.

• Kagalang-galang – nagbibigay respeto, hindi bastos o mababa.

• Matuwid – ayon sa kalooban ng Diyos.

• Malinis – hindi marumi o malaswa.

• Kaibig-ibig – nakakaengganyo sa kabutihan.

• Kapuri-puri – bagay na maipagmamalaki ng isang anak ng Diyos.

Ang isang pusong mapayapa ay bunga ng isang isipang nasa katotohanan.

1.  Ano ang karaniwang laman ng iyong isipan?

2. May mga kaisipan ba na kailangang mong isuko sa Diyos upang mapalitan ng totoo at dalisay na pag-iisip?

3. Anong praktikal na hakbang ang maaari mong gawin upang mas mapuno ng kabutihan ang iyong isip?