Pagmumuni-muni

Marami sa atin ang nakakabasa ng Salita ng Diyos, nakakarinig ng mga sermon, at nakakasaksi ng mabubuting halimbawa ng pananampalataya. Ngunit ang hamon ni Pablo ay malinaw: Huwag lang matuto—gawin.

Hindi sapat na tayo’y nakikinig lang o nakakaintindi. Ang tunay na pananampalataya ay isinasabuhay. Ang mga natutunan natin ay dapat magbunga ng pagbabago sa ating kilos, desisyon, at pamumuhay. 

● "Gawin ninyo ang lahat..."
Walang puwang para sa selective obedience. Tinatawag tayo sa buong-pusong pagsunod—hindi lang kapag madali, kundi lalo na kapag mahirap.

● "...ng natutunan, tinanggap, narinig, at nakita..."
Ang pananampalataya ay naituturo, natatanggap, naririnig, at naipapakita.
Isang paalala ito na may responsibilidad tayo bilang tagasunod ni Cristo na maging ehemplo rin sa iba—gaya ng ginawa ni Pablo.

● "Sa gayon, sasainyo ang Diyos ng kapayapaan."
Ang bunga ng pagsunod ay kapayapaan ng Diyos—isang presensya, hindi lang damdamin. Kapayapaang nagbabantay sa gitna ng kaguluhan, at nagbibigay ng katiyakan na kasama natin Siya.

Ang pananampalatayang walang gawa ay patay. Pero ang pagsunod na galing sa pusong puno ng pananampalataya ay nagbubunga ng kapayapaan.

1. Ano ang mga natutunan mo na mula sa Salita ng Diyos na hindi mo pa naisasabuhay?

2. Kaninong halimbawa ng pananampalataya ang nagbibigay inspirasyon sa iyo upang lumakad nang tapat?

3. Sa anong bahagi ng buhay mo kailangan mo ng mas matapat na pagsunod upang maranasan ang kapayapaan ng Diyos?